Ile jeszcze musimy czekać na lepsze traktowanie w EU Masters?

Nie da się ukryć, że euforia, jaka ogarnęła polskich fanów League of Legends, kiedy zobaczyliśmy aż dwie polskie formacje w półfinale ostatniej edycji European Masters, była wręcz ogromna. Reprezentujące nasz kraj formacje – AGO ROGUE oraz K1CK Neosurf – pokazały przed paroma tygodniami, że pozostałe kraje Starego Kontynentu muszą liczyć się z Ultraligą. Naturalnie więc po zakończeniu turnieju oraz znakomitym wyniku, miłośnicy polskiej ligi zaczęli zastanawiać się, czy aktualny przydział miejsc w zawodach jest sprawiedliwy. Czas bliżej przyjrzeć się temu, czy Ultraliga rzeczywiście zasłużyła sobie na traktowanie na równi z LVP SuperLigą Orange czy przynajmniej z La Ligue Française.

Zacznijmy jednak od tego, co tak naprawdę decyduje o tym, która z lig otrzyma więcej miejsc lub przynajmniej lepsze rozstawienie w European Masters. Jeśli pójdziemy tokiem myślenia, który towarzyszył dotychczasowym decyzjom Riotu odnośnie do Mid-Season Invitational oraz Mistrzostw Świata, to pod uwagę brane są rezultaty danego regionu z ostatnich dwóch lat. I patrząc na wyniki sprzed pierwszej tegorocznej edycji EU Masters, trudno nie zgodzić się z tym, że regiony Hiszpanii oraz Europy niemieckojęzycznej jak najbardziej zasługiwały na dodatkowy slot w prestiżowych zmaganiach. Nie tylko dlatego, że radziły sobie do tej pory znakomicie, ale też przez to, że w ligach tych widzimy o wiele lepszą infrastrukturę, większe marki, a co za tym idzie – o wiele więcej zespołów z potencjałem na mistrzowski tytuł.

Wiosną tego roku zdecydowano także, iż Wielka Brytania oraz Francja nie będą już rywalizować w fazie play-in i dostaną dwa miejsca w głównym etapie turnieju, nadal będąc traktowanym nieco gorzej od Niemiec oraz Hiszpanii. Dlaczego w takim razie nie podjęto podobnej decyzji odnośnie do Ultraligi? W tym przypadku możemy jedynie gdybać, ale jeśli spojrzymy na tabelę przedstawiającą wyniki w European Masters (oczywiście od momentu, gdy w turnieju nie pojawiały się już ekipy z dawnego Challenger Series), to polska liga faktycznie odstawała od tej rozgrywanej na co dzień na terenie Wysp Brytyjskich.

Patrząc na powyższą tabelę, faktycznie można odnieść wrażenie, że reprezentanci Ultraligi nie pokazywali się ze szczególnie dobrej strony, a raptem dwa awanse do fazy pucharowej i pożegnanie się z turniejem już w ćwierćfinale nie napawa optymizmem. Na szczęście jednak pojawiło się AGO ROGUE oraz K1CK Neosurf, które na nowo rozbudziły nadzieje entuzjastów polskiego League of Legends na lepsze jutro. Znakomity wynik formacji z Ultraligi w EU Masters 2020 Spring znacząco poprawił nasz wynik i w tym momencie możemy śmiało powiedzieć, że powinniśmy być traktowani na równi z Wielką Brytanią. Wystarczy tylko rzucić okiem na wyniki z ostatnich dwóch lat (cztery edycje EU Masters) i raz jeszcze zastanowić się, czy polska liga wciąż powinna przebijać się przez fazę play-in.

I chociaż nadal daleko nam do takich osiągnięć, jakimi pochwalić może się Hiszpania, Niemcy czy też Francja, to zdecydowanie nie powinniśmy być traktowani niczym europejskie średniaki, dla których awans do play-offów jest ogromnym sukcesem. Tak, patrzę tutaj w kierunku Bałkanów czy Włoch. Wiadomo również, że Ultraliga nie jest gotowa na trzy sloty w EU Masters, bo zwyczajnie nie doczekaliśmy się jeszcze rozszerzenia ligi, wielu organizacji z potężnym zapleczem i wielu innych kwestii potrzebnych do pełnej profesjonalizacji polskich zmagań LoL-a. Niemniej, dwa bezpośrednie zaproszenia do turnieju głównego byłyby świetnym wynagrodzeniem za ostatnie wyniki nadwiślańskich formacji.

Być może po wprowadzeniu Northern League of Legends Championship, a więc ligi, która w hierarchii będzie o poziom wyżej od UKLC oraz regionalnych rozgrywek w Skandynawii, znów usłyszymy o dostosowaniu zaproszeń dla drużyn oraz koszyków w EU Masters. Oby wtedy działacze Riotu wzięli pod uwagę, jak dobrze w minionych latach radzili sobie zawodnicy reprezentujący Polskę.